ماسه ملاتی

ماسه از اجزای اساسی بتن به شمار رفته و جدا از مقاومت بالای آن در استفاده از بتن، امکان تهیه آسان، ارزان و سریع از محاسن بهره برداری محسوب می گردد. ماسه ها در انواع مختلفی موجود بوده و استفاده از آن ها بسته به شرایط جوی و نواحی مد نظر متفاوت می باشد.

به طور کلی، در صنایع ساختمانی به دانه های سنگی که قطر آن ها حدود 2 میلی متر و یا کمتر باشد، ماسه گفته می شود. ماسه ها ابعاد گوناگونی دارند. در صورتی که ماسه ها دارای ابعاد کوچک تر و دانه های ریزتر باشند، ماسه های بادی و در صورتی که ابعاد بزرگ تر و نیز دانه های درشت تر داشته باشند، ماسه محسوب می شوند.

ملات عمدتا یک ماده خمیری شکل و دارای خاصیت چسبندگی اجزا به یکدیگر می باشد. در واقع چسبانندگی، پر نمودن فضای مابین مصالح، یکپارچگی، یکنواختی و زیبایی از وظایف ملات برشمرده می شود.

از آن جا که ملات متشکل از مواد گوناگونی اعم از یک یا چند ماده چسبنده نظیر سیمان، آهک، گچ و… و ماده پرکننده مانند ماسه شسته و همچنین ماده روان کننده مثل آب می باشد، در صورتی که ترکیب متعادل و درستی از آن حاصل آید ملات کارآمدی به وجود می آید که در کارهای مختلف ساختمانی به کار می رود. ملات نیز همانند ماسه در انواع متافوت و بسته به شرایط جوی مورد استفاده قرار می گیرد.

هم اکنون به شیوه ساده تری می توان مفهوم ماسه ملاتی را درک نمود. از ماسه های تولید شده در کارخانجات تولید شن و ماسه در تهیه بتن و ملات استفاده می شود. در حقیقت، بیش از آن که صرف ملات شود، صرف بتن می گردد. به طوری که در تهیه ملات از مقدار کمتری ماسه استفاده می شود.

بزرگی و ابعاد دانه های ماسه با توجه به نوع مصرف ملات و نیز ضخامت آن متفاوت می باشد. به طور مثال، ملاتی که در آجرها استفاده می شود ماسه هایی با دانه های بزرگ در حدود 6 میلی متر می طلبد.

اگر قصد دارید تا به ملات خوبی دست یابید از ماسه های شسته و مناسب استفاده کنید. استفاده از ماسه های دارای ریزدانه های بیشتر موجب ملاتی با شکل پذیری کمتر و احتیاج به نیروی بیشتر می گردد.